De analyse van de Volkskrant-enquête (jan. ’19) staat op deze pagina.
Lobbyclubs pleiten weer voor extreem complexe heffing [2016]
|
In oktober 2016 deden brancheorganisaties een oproep aan de politiek om rekeningrijden zo snel mogelijk in te voeren. Daarop deed 1Vandaag een peiling bij het Opiniepanel.
Zes op de tien (61%) deelnemers vinden het een goed idee als de motorrijtuigenbelasting wordt vervangen door een heffing per gereden kilometer. De belangrijkste reden daarvoor is dat het eerlijker is als mensen die hun auto meer gebruiken, ook meer betalen. Daarnaast denken sommige deelnemers dat ze er met een nieuw systeem financieel op vooruit gaan.
Die 61 procent beseffen niet dat de automobilist al 8 cent per km betaalt aan de staat, voor accijns en Btw (benzine, bij verbruik 8l/100km). Dat is een lastendruk van ongeveer tweehonderd procent.
In de plannen van de brancheorganisaties staat naast een heffing per kilometer ook dat mensen extra zouden betalen als ze in de spits of op drukke trajecten rijden. Door die toevoeging kantelt de publieke opinie; de meerderheid (58%) vindt de invoering van rekeningrijden dan juist een slecht plan. Vooral mensen die de auto het meest gebruiken voor woon-werkverkeer vinden het oneerlijk dat ze “dubbel worden gepakt”: omdat ze meer rijden, en omdat ze in de spits rijden.
Dat ziet deze meerderheid wel goed.
De politici en de brancheorganisaties willen geen vlakke heffing omdat de invoering minder opdrachten en inkomsten oplevert voor adviesbureaus en leveranciers en omdat er dan minder knoppen zijn om het gedrag van burgers te manipuleren. Dus: een meerderheid is tegen de door de politiek gewenste variant van rekeningrijden. 1Vandaag zet natuurlijk iets anders in de kop: Meerderheid voor betalen naar gebruik auto.
Op 10 april 2017 was de stelling bij stand.nl: rekeningrijden is onvermijdelijk.
Ik stemde oneens (net als 49 procent) maar de vraag is dubbelzinnig. Het lijkt op Rekeningrijden komt er vast wel, en dan kan ik niet tegen zijn.
Gast Steven van Eijck, voorzitter van de Rai Vereniging, gaf geen nieuwe argumenten en overtuigde niemand. Hij merkte wel op dat autorijdend Nederland 20 miljard per jaar afdraagt.
Stand.nl noemt het een mobiliteitsorganisatie, maar zo stelt de vereniging zich voor
RAI Vereniging behartigt de belangen van 700 fabrikanten en importeurs van personenauto’s en vrachtauto’s, aanhangwagens en opleggers, carrosserieën en speciale voertuigen, motorfietsen en scooters, brom- en snorfietsen en fietsen.
Betalen per rit, een groen en commercieel walhalla
In maart 2010 verklaarde demissionair minister Eurlings het project Anders Betalen voor Mobiliteit politiek controversieel en gaf opdrachten om alles stop te zetten.
Enerzijds bemoedigend dat niet alles erdoor gedrukt kan worden, anderzijds jammer dat weer 200 miljoen euro is verspild aan de kilometerheffing.
Maar denk niet dat het idee weg is, daarvoor is pay as you drive te aantrekkelijk.
Voor de honderden leveranciers, adviesbureaus etc wereldwijd die zich verdringen om de systemen te ontwikkelen.
En voor degenen die hun eigen voorkeur voor fiets en o.v. op willen dringen aan alle automobilisten. Met die voorkeur is niets mis, maar zij gaan de fout in als met valse voorstellingen van zaken (het wordt eerlijker, externe kosten etc) ons ingewikkelde leven nog ingewikkelder gemaakt wordt, om nog ’s een nadeel te noemen.
Tien bezwaren -aan TK-commissie V&W
Aan de vaste commissie voor Verkeer en Waterstaat, januari 2008
Geachte commissieleden,
Mijn advies aan u is: beprijzing is een heilloze weg. De onderbouwing is armzalig, de uitwerking vergt nog vele nota’s en honderd debatten, de uitvoering zal talloze problemen met zich brengen, de
kosten zullen uit de hand lopen, en de bevolking vangt alle klappen op.
Concentreer u liever op de vele maatregelen die wel effect (kunnen) hebben, zie punt 9.
Het aantal bezwaren tegen beprijzing is groot; ik probeer het overzichtelijk te houden.
1. Geen grondige discussie
De kilometerheffing is zeer ingrijpend en daarom moet eerst een grondslagendebat gevoerd worden over wie betaalt wat en waarom. De kentekenhouders dragen nu jaarlijks 9 miljard bij aan de algemene middelen. Is dat redelijk?
2. Plat of complex
Omdat een platte heffing weinig positieve effecten heeft, kiest men voor een gedifferentieerde. Dat maakt het systeem ongelooflijk complex.
3. Draagvlak ?
Het door minister en Anwb genoemde draagvlak (uit onderzoek bij de Anwb-leden 2004/2005) geldt voor de platte heffing. In het onderzoek staat niets over differentiatie naar plaats of tijd.
4. Sociale ongelijkheid
Beprijzing leidt tot verdringing van de minder draagkrachtigen door degenen die het wel kunnen betalen of afwentelen.
Afschaffing van BPM en MRB leveren voor de armen maar weinig voordeel op. De kilometerheffing kan zeer nadelig kan zijn voor bij voorbeeld de laagbetaalden, die ver moeten rijden naar het werk. Sommige werkgevers betalen een geringe reisvergoeding. Het openbaar vervoer is vaak geen alternatief. De heffing betekent voor hen een lastenverzwaring. Het kan hen er toe brengen om de baan op te zeggen. Of komt er een kilometertoeslag, uit te keren door de Belastingdienst?
5. Baten & kosten
Belastingen en heffingen op weggebruik worden gefundeerd op de externe kosten. Maar dat is onzuiver, want dan blijven de externe baten buiten beeld. Waar zouden we zijn zonder motorvoertuigen ?
6. Vrachtwagens eerst
Een lastenverzwaring voor het (meest) noodzakelijke wegverkeer, dat vaak geen alternatief heeft. Lang niet al het transport kan via spoor of waterweg.
7. Hoger en lager
Wat is het juiste bedrag? Het lijkt op de verkeersdrempels: om effectief te zijn, moeten ze hoog zijn, maar dan worden de nadelen onaanvaardbaar. In combinatie met nadeel 2 wordt het een onmogelijke opgave.
8. Tijd of geld
Voor zover beprijzing de congestie tegen moet gaan: het kost de automobilisten (en organisaties) nu al tijd. Vormen de berekende miljarden euro’s verlies vanwege files geen congestieheffing? De afweging (nu met de auto of iets anders) wordt al jaren dagelijks gemaakt, en dit houdt vele auto’s weg van de drukste trajecten. En bedrijven verhuizen naar snel-weg locaties.
9. Alternatieven
De overheden maken te weinig werk van bekende en onrijpe maatregelen en ideeën om congestie te verminderen. Meerijden kan het verschil maken, met de juiste inzet. Meer voorbeelden staan op Baluw, en op de site van het ministerie VenW.
10. Tip tot slot
Wanneer je BPM en MRB afschaft, dan is dat al variabilisatie, zonder de kosten en ellende voor een nieuw heffingsysteem.
Anders betalen, waarom ?
De voorstanders zeggen: Iemand die veel rijdt, betaalt evenveel belasting als iemand die weinig rijdt, en dat is niet eerlijk.
Dat klinkt goed, als je niet verder kijkt.
Alsof de belasting voor elke auto gelijk is. De motorrijtuigenbelasting is geen grote kostenpost (behalve voor zware Lpg & diesel-auto’s. De BPM verschilt sterk van auto tot auto, en ontbreekt bij oudere voertuigen. De grote posten, te weten afschrijving en verzekering blijven ongemoeid.
Iedereen kan nu een bij haar budget passende auto bezitten.
De individuele kosten en nut lopen sterk uiteen.
Het valt niet hard te maken dat de kosten oneerlijk verdeeld zijn, en wie vond het een maatschappelijk probleem ?
Wat is dan de winst van het schuiven met de kosten?
Gaan veelrijders meer betalen ? Iedereen denkt van wel, en vindt dat terecht. Maar veelrijders hebben
- nieuwe wagens (meer dan gemiddeld) en dus meer voordeel van de BPM/MRB-afschaffing. Uit de voorbeeld-berekening: 35.000 km, nieuw-aanschaf (V50), huidige maandlasten 1195 euro, met kilometerheffing 1148 (BPM+MRB scheelt 130/maand).
- meer draagkracht om een andere wagen kopen en/of hogere lasten te dragen of door te berekenen.
Niet alleen voor veelrijders geldt: de kilometertarief pakt gunstig uit voor nieuwe, dure auto’s en ongunstig voor oude. Vooral de BPM scheelt duizenden euro in de eerste jaren na aanschaf. Hoe eerlijk is dit ?
De werkende armen worden weer vergeten: zij worden van de weg verdrongen: oude auto (geen BPM, lage MRB, hoge CO2-waarde), soms veel kilometers naar werk.
Vaak schermen de voorstanders met de tante die weinig rijdt en toch zo veel MRB betaalt. Als zij een verstandige tante is heeft zij een oudere, lichte benzineauto. Dan bedraagt de MRB zo’n driehonderd euro per jaar en is de BPM-last zeer laag. Moet daarvoor het hele stelsel op de schop ?
De bestaande heffing: accijns
In Nederland betaalt de automobilist al 12 ct/km voor benzine (bij verbruik 8 op 100), waarbij accijns en Btw twee maal de prijs van het produkt (4 ct) verhogen. De km-heffing wordt 6 cent (modaal).
De huidige opslag (lastendruk) van 200 procent (8 op 4) wordt 350 % (8 + 6 = 14, op 4).
Plat of complex
De cruciale vraag is: wat is het doel van de kilometerheffing ?
- Anders c.q. eerlijker betalen voor mobiliteit
- Belasting voor milieu beperken
- Congestie beperken
Het probleem is dat de meeste spraakmakers ze dooreen klutsen; iedereen lijkt haar eigen recept te hebben. Vooral de mix van C en A is populair.
Heffen komt in twee smaken: plat en gedifferentieerd.
De platte heffing is de oude variabilisatie, gericht op A: elke kilometer kost evenveel extra en BPM en MRB vervallen.
Het hangt af van de hoogte en de wijze van innen af van hoeveel ritten de autobezitters dan afzien. De lage inkomens zullen het meest gevoelig zijn voor deze prikkel.
Maar dit heeft een onbekend effect op B en C. De een rijdt wat meer, de ander wat minder. Heel veel moeite voor fictieve eerlijkheid plus niks.
Dus komt de differentiatie er gauw bij: meer betalen op drukke stukken (C) en voor een vuil voertuig (B). Dit heeft alleen in theorie een positief effect op congestie en emissies.
Het kabinet kiest er nu voor:
Auto’s die meer vervuilen zijn duurder dan schone auto’s. En rijden in daluren en op rustige wegen is goedkoper dan op drukke tijden en drukke wegen.
Gedifferentieerd heffen heeft twee problemen:
- Het maakt het systeem ongelooflijk complex. De platte heffing is al moeilijk genoeg. Het wordt een tariefstelsel waarbij de ritprijs afhangt van route, tijdstip en voertuig. Niemand kan voor een rit berekenen hoe hoog de heffing is. Om over correcte registratie, inning en handhaving maar te zwijgen.
- Het draagvlak (bij de Anwb-leden) geldt voor de platte heffing. In het onderzoek staat niets over differentiatie naar plaats of tijd.
Meer rijden geeft lager tarief
De kilometerheffing bestaat uit twee delen: het kilometertarief en het spitstarief.
De eerste volgt uit de formule
0,00013775 *C + 0,00296394 *(-186,212 + D * 3,139) + 0,12269149
Elke auto heeft een vast km-tarief dus de kosten per rit zijn goed te berekenen voor de autogebruiker.
Het spitstarief wordt later bepaald (less verder). Hier is het inzicht in de kosten wel een probleem. Het tarief varieert naar plaats en tijd; het ritbedrag moet je op een website of een gsm-telefoon uitrekenen.
Het kilometertarief is in het wetsontwerp vastgelegd, en “met uitzondering van de jaarlijkse aanpassing van het tarief aan de inflatie, vindt een tariefwijziging plaats bij formele wet.”
Daarnaast is van politiek belang dat de heffing evenveel oplevert als de te schrappen belastingen.
Verbluffend: kamer en kabinet leggen zich vast op een limiet qua belastingopbrengst. Hiermee kopen zij draagvlak, te weten de instemming van de Anwb-directie.
Met deze eis plus het vastleggen in de wet verft het kabinet zich in de hoek. Men moet namelijk voorspellen wat de gedragseffecten zullen zijn en heeft gekozen voor min 15 procent qua gereden gigameters.
Stel dat we niet minder gaan rijden. Dan stroomt er meer geld in de schatkist dan beloofd en kunnen/moeten de tarieven dalen, ook volgens het kabinet.
Zo bezien heeft autorijdend Nederland een stimulans om evenveel te blijven rijden. Weliswaar met onzekerheden: er kan met de cijfers gerommeld worden en de daling kan met jaren vertraging ingaan.
Maar door de depressie kan het zijn dat er minder dan -15% wordt gereden over vier jaar.
Volgens de berichten heeft het kabinet daar geen rekening mee gehouden. De heffing brengt dan minder op dan gepland en dat leidt tot tariefsverhoging (of een gat in de begroting: ondenkbaar). Zo’n verhoging beperkt het autogebruik nog verder.
Geen wonder dat de minister van Financiën zoveel bedenkingen had. BPM en vooral MRB zijn stabieler dan de kilometerheffing.
Spitstarief of spitstoeslag
Het spitstarief is een onbekende factor in het wetsvoorstel. Zo goed als alles wordt later vastgesteld “bij of krachtens algemene maatregelen van bestuur”.
Het kilometertarief is qua omvang het voornaamste in het Anders Betalen voor Mobiliteit, maar hij doet weinig tegen de files. Het spitstarief is niet meer dan een voetnoot in de wet. Hoe kan de Tweede Kamer voor een halfbakken voorstel stemmen ?
De Memorie van Toelichting:
Het doel van het spitstarief is de bereikbaarheid en doorstroming op de korte termijn te verbeteren. Weggedeelten waar sprake is van structurele congestie () komen voor een spitstarief in aanmerking.
Een hoofdoorzaak van structurele congestie is beperkte capaciteit, te weinig rijstroken. Voor dit laatste is de overheid aansprakelijk (en in mindere mate bezwaarmakers, waarvan sommigen door de overheid gesubsidieerd zijn).
Zo bezien zou de overheid het tijdverlies van de structurele filerijders moeten compenseren met een spitstoeslag.
Dat is een mooie prijsprikkel richting de overheid.
Helaas, de overheid bepaalt de prijsprikkels. Vandaar dat de filerijders het spitstarief moeten betalen. Of nee, ze hòeven niet, want ze kunnen kiezen voor alternatieven. Een half uur langer reizen met het ov, of hun baan opzeggen ?
De overheid creëert opnieuw een onoplosbaar probleem: waar en wanneer geldt dit tarief, en hoe hoog is het ?
- Te hoog mag niet (van de Anwb-directie), te laag is nutteloos. Niemand kan vooraf het optimale bedrag berekenen. Gedrag laat zich niet berekenen. Het wordt een lange weg van invoeren, de effecten proberen te zien en bijsturen (tarief wijzigen).
- Alleen op snelwegen heffen leidt tot sluipverkeer. Gevolg: filevorming en meer aanrijdingen op N-wegen. Om dit te voorkomen, moet je ook op N-wegen een (lager) spitstarief instellen. Zo loop je het risico dat het verkeer verder zoekt naar tariefvrije wegen. Een olievlek net als bij betaald parkeren. Elke weg een eigen tarief staat haaks op het streven naar overzicht voor de automobilist, dat in de MvT benadrukt wordt.
- Een landelijke spitsheffing treft velen die bijna nooit in de file staan en dat is niet gewenst. Het ligt voor de hand om te heffen op structureel drukke trajecten. Dan wordt het lastig: wat is structureel, hoe bepaal je de trajecten? Als de heffing de filedruk niet verlaagt, dan straf je de filerijder extra. Vooraf kan niemand garanderen dat het wel werkt.
Volg de geldstroom
Groenopweg signaleerde:
Het Ministerie van Verkeer en Waterstaat heeft in aanloop naar de invoering van de kilometerheffing al 76 miljoen euro uitgegeven.
Er werken zo’n 250 consultants, adviseurs en ambtenaren aan het project.
De Telegraaf berichtte in januari ’10 over de tegenstand bij topambtenaren van V&W (‘Km-heffing dwaling‘).
Zij bereiden zich voor op een parlementaire enquête over deze ‘afschuwelijke dwaling’.
Nog wat:
- Via Ordina werkte een strategisch adviseur staf uitvoeringsbeleid, tijdens vier jaren, ten bedrage van 934.000 euro.
- De stichting Natuur en Milieu sleept er maar 37000 euro uit.
Voor bedrijven als KPMG, Deloitte, PricewaterhouseCoopers, Berenschot en Ordina is dit gewoon een succesvol project. Bij een eventuele enquête blijven zij buiten schot.
NRC onthulde
De kilometerheffing komt er niet, maar heeft wel meer dan 200 miljoen euro gekost. Studies, analyses, rapportages en planning kostten ruim 100 miljoen. De andere helft is gebruikt om de geest van automobilisten rijp te maken voor het project. Wat de 200 miljoen heeft opgeleverd, is moeilijk te zeggen. De helft is gebruikt voor kostenramingen, het narekenen van sommen, het formuleren van protocollen, het afstemmen van procedures en secretariële ondersteuning.
FD 27-2-10 : “Bedrijfsleven vreest einde van kilometertaks”.
Ook adviesbureau Accenture hoopte op de internationale verzilvering van zijn betrokkenheid.
Partner Smit blijft hoop houden:
Dit soort dingen is niet te stoppen.
Hoe innig in Duitsland ambtenaren en bedrijven samen spannen is te lezen in Warum sind die Maut-Verträge geheim ?
Het hoofd Strategie Verkeer van DaimlerChysler was tijdens de aanbesteding van de LKW-Maut werkzaam bij het Verkehrsministerium; “Wie Konzernvertreter in deutschen Ministerien sich ihre Gesetze selbst schreiben.”
Van opcenten naar poll tax ?
Bij de renovatie van het autobelastingenstelsel komen de slopers een akelige balk tegen: provinciale opcenten. In totaal 1,3 miljard of 168 euro per voertuig.
De minister benadrukte in het Kamerdebat dat hij de opcenten een anomalie vindt. Niet letterlijk “Als ik mijn auto wegdoe, draag ik niet (of minder) bij aan de provinciekas, terwijl ik de voorzieningen blijf gebruiken.”
Een onbesuisde uitspraak, want dit argument geldt eveneens tegen MRB en BPM en hun opvolger de KH.
De provincies hebben een begroting van 4,4 miljard euro. Zo’n 1,7 miljard wordt besteed aan specifieke taken, zoals openbaar vervoer, bodemsanering en jeugdzorg. De overige 2,6 miljard zijn vrij besteedbaar en die komen uit het Provinciefonds (1 miljard), de opcenten en rente en dividend (300 miljoen). De opcenten vormen 10 tot 30 procent van de inkomsten.
Hoe los je dit op ?
1 Mijn voorstel: opcenten schrappen, minder verspillen en minder risicovol beleggen. Dit is niet populair bij de beslissers.
Volgens Leo Verhoef zijn de opcenten buiten Holland deels of geheel overbodig. Hij verwijt de provincies boekhoudfraude: zij houden meer geld over dan in de jaarrekeningen staat, en potten dit op.
In Noord-Holland gebeurt het omgekeerde: de verliezen uit risicovolle beleggingen worden verhuld. In Zuid-Holland is de fraude gering (een verschil van 11 miljoen in 2008); hier vallen omvang en stijging van de opcenten op: 222 mln in 2007, het volgende jaar is dat 28% hoger: 284 mln.
2 In een bestuursakkoord tussen rijk en provincies is een nieuwe belasting de voorwaarde voor afschaffing van de MRB.
Dat wordt een koppentaks of ingezetenenheffing IH. Die kan gestapeld worden op de waterschapsheffingen (verontreinigingsheffing en omslagheffing).
Het voordeel is dat je de kwijtscheldingsregeling voor lage inkomens kan toepassen. De IH zou 200 euro per huishouden bedragen. Dat moeten (ook) alle autoloze gezinnen gaan betalen, ongeacht inkomen. Autobezitters gaan van 168 (gemiddeld) naar 200 euro. Huishoudens met meer auto’s gaan erop vooruit.
Het nadeel is dat het een volstrekt nieuw belastinggebied wordt. Alle belastingen zijn nu ergens op gebaseerd en/of ze hebben een doel. Dat is goed voor de acceptatie en de uitvoerbaarheid (vanuit het regime gezien).
De belastingplichtigen hebben enige invloed: minder uitgeven = minder Btw, huren i.pv. kopen = geen Ozb, etc.
De IH betaal je omdat je leeft. De droom van elke overheid ?
Het is vergelijkbaar met de poll tax, ingevoerd door de regering Thatcher rond 1990. Hij verving de rates (een OZB gerelateerd aan de huurwaarde) en de hoogte was gebaseerd op het aantal mensen in de woning. Dat betekende een lastenverschuiving van rijk naar arm (en van kleine naar grote gezinnen). Een praktisch probleem is dat personen moeilijk te registreren zijn, in ieder geval slechter dan huishoudens. De protesten leidden tot val van Thatcher.
Ik zie de discussie over de IH met belangstelling tegemoet.
3 Als het allemaal lastenneutraal moet, dan zouden de provincies hun opcenten uit het infrastructuurfonds kunnen krijgen (of direct uit de opbrengst van de KH). Maar dit staat haaks op het bestemmen van de heffing.
Hulp-argument: CO2 is vervuilend
[april 2010]
Ook hier spelen voorstanders en overheid balletje-balletje met argumenten.
Ze hebben het vaak over eerlijker betalen, maar daarnaast is ‘de vervuiler betaalt‘ een kernpunt. Het kilometertarief varieert sterk met de CO2-uitstoot.
Het is opvallend dat het Anwb-onderzoek de onjuiste term gebruikt:
Het is logisch om meer te betalen voor een auto die meer vervuilt.
Bij deze vraag staat wel de uitleg:
Het basistarief verschilt per auto, afhankelijk van milieukenmerken (zoals CO2-uitstoot) () (Anwb licht toe: De mate waarin de auto het milieu belast, bepaalt de hoogte van het basistarief. Dit hangt af van de hoeveelheid CO2 (‘broeikasgas’) die deze auto gemiddeld uitstoot. Bij dieselauto’s heeft al dan niet hebben van een af-fabriek roetfilter ook invloed op het tarief.)
Hier wordt de onwaarheid ‘CO2 veroorzaakt zware problemen’ aangedikt tot ‘CO2 is vervuilend’.
Roet en fijnstof worden al via een brandstoftoeslag op diesel meegenomen.
Het is dan weinigzeggend dat 60 procent het (zeer) eens is met de genoemde vraag, tegen 23 % (zeer) oneens.
Het wankele draagvlak
Volgens de voorstanders is er voldoende maatschappelijk draagvlak voor ABvM.
De beste toets is een referendum, maar dat is wettelijk onmogelijk.
Gezien de omvang van de ingreep en omdat volgens de minister 59 procent erop vooruit gaat, zou er een drie-vijfde meerderheid (voor) moeten zijn. Dat is pas draagvlak.
- Van de 1750 reacties gestuurd aan de Tweede Kamer zijn 1420 ronduit negatief. volgens VVD-Kamerlid Paul de Krom (jan. 2008)
- Lezers schrijven overwegend negatief onder berichten, natuurlijk bij de Telegraaf, maar ook de reacties op Nrc weblog waren eensgezind: vernietigend.
- De Anwb-leden staan positief tegenover de platte heffing, met bedenkingen, zie Dit willen de Anwb-leden.
- In het VK tekenden 1,8 miljoen mensen een petitie tegen Road pricing.
- Peil.nl (van M. de Hond): 53 procent voor, 42 % tegen. Echter: 46 procent hoopt dat het volgende kabinet de invoering tegen zal houden en 55 procent vindt het technisch te complex om zo in te voeren.
- EenVandaag Opiniepanel: 46 procent voor, 39 tegen.
Het draagvlak van de commissie Nouwen
Deze commissie bereikte een unaniem akkoord over ABvMobiliteit in mei 2005.
In het Instellingsbesluit van het Nationaal Platform Anders Betalen voor Mobiliteit staat
Het platform bestaat uit deskundigen uit maatschappelijke en bestuurlijke organisaties, de wetenschappelijke wereld en het bedrijfsleven. Zij dragen kennis van de opvattingen van de opvattingen uit de kring waaruit zij afkomstig zijn, doch zullen op persoonlijke titel deelnemen.
Hajer en Poorter schreven in 2005:
De leden van het Platform spraken met elkaar af dat ze in het Platform niet zozeer de rol van spreekbuis namens hun achterban op zich namen. In plaats daarvan werd afgesproken dat ieder lid van het Platform de inspanningsverplichting had om de achterban na afloop van het advies te overtuigen.
De Stichting Natuur & Milieu heeft geen leden maar donateurs (die daarmee wel aangeven dat ze de koers onderschrijven).
Bij FNV en VNO-NCW hebben de leden voornamelijk invloed door toe- en uittreden.
Maatschappelijk draagvlak voor kilometerheffing
een onderzoek van Manon van den Bosch, Sociologie EUR. Een paar citaten uit het uitvoerige en onbekend gebleven rapport.
Het middenveld is door deze ontwikkeling () als het ware meer opgeschoven in de richting van de overheid en vormt daar een steeds minder makkelijk ontwarbaar geheel mee. Daarmee is er niet alleen sprake van een kloof tussen overheid en burgers, maar ook een tussen het middenveld en burgers. (p.36)
Ook is het de vraag in hoeverre in de media de afweging die heeft geleid tot de keuze voor kilometerheffing duidelijk voor de burger naar voren is gekomen. Er zijn wel vele redenen naar voren gebracht waarom kilometerheffing moet worden ingevoerd, maar een duidelijke afweging van voors en tegens door het kabinet of de commissie Nouwen is niet aan de orde geweest in de media.
() Hiermee lijkt het voor de burger alsof niet alle belangen zijn mee gewogen, wat ook blijkt uit de ingezonden brieven. (p. 38)
Behalve dat kilometerheffing als onontkoombaar besluit is neergezet, heeft het ‘gedraai’ van het kabinet over hoe het staat ten opzichte van kilometerheffing, niet bijgedragen aan de politieke geloofwaardigheid. Ondanks het bereikte unanieme advies van de commissie Nouwen () zegt het kabinet enkele maanden na de bekendmaking van het advies () het besluit over de invoering van kilometerheffing uit te stellen. Vervolgens komt in de Nota Mobiliteit, wederom enkele maanden later, naar voren dat het kabinet het advies van de commissie Nouwen ‘onderschrijft’.()Het lijkt erop dat het kabinet niet achter zijn mening durft te blijven staan. Dit is niet goed voor het vertrouwen van de burger in de overheid. Ook in het geval van de VVD, dat in de onderzochte periode een interne twist over kilometerheffing uitvecht, wordt in de media aangegeven dat de VVD uit angst voor de kiezer opeens niet meer voor kilometerheffing is. (p.39)
Opvattingen van de Anwb-top
[nov. 2009]
Het wordt tijd dat iedereen beseft dat de Anwb niet de belangen van de automobilisten behartigt.
De Anwb is een bedrijf met klanten die voor de meeste klanten een lidmaatschap verplicht stelt. Niemand is lid vanwege de standpunten of het lobbywerk en de Anwb werft daar ook niet mee.
Desondanks vinden minister en Kamerleden hem een relevante gesprekspartner. Nog vreemder: de media bekritiseren dit niet.
Als een energieconcern leden-klanten zou hebben, vertegenwoordigt hij dan de energiegebruikers ?
De directie van de BV is dezelfde als die van de bond. Feitelijk heeft de Anwb geen bondsdemocratie en kan de directie de mening van de leden niet kennen. Er is een bondsraad en er zijn vergaderingen met leden, maar die bestaan pro forma.
Over de ledenraadpleging over Anders Betalen voor Mobiliteit lees verder.
De Anwb was tegen rekeningrijden, maar voormalig directeur Nouwen was in 2005 voorzitter van het Platform Anders Betalen voor Mobiliteit. Dit platform adviseerde aan het kabinet om de autobelastingen te variabiliseren.
Nu is de directie in principe voor, maar
Wij blijven u steeds informeren over de manier waarop de politiek omgaat met de wensen, die we namens een achterban van 4 miljoen leden hebben ingebracht. Wij blijven ook in gesprek met minister en Tweede Kamer. In de jaren die de minister nodig heeft voor uitwerking en invoering van de plannen, zullen wij er scherp op toezien, dat betalen per kilometer eerlijk uitpakt, of dat er nog verbeteringen mogelijk zijn.
Guido stuurt lekker mee met Camiel, maar mag (of wil) niet aan de rem komen, laat staan de handrem.
Een tijd geleden had de Anwb een tiental criteria op de site, met een stoplicht-oordeel. De meeste seinen stonden op rood.
Toen stonden er 11 aandachtspunten (met link naar de oudere pagina ‘Achtergrondinformatie kilometerprijs’ ; de Anwb-site verandert vaak).
Ze vallen in de klassen
- Kenmerken van het voorstel: Betalen voor gebruik niet voor bezit, niet duurder, vaste belastingen afschaffen ;
- Onbelangrijk: Betalen aan een onafhankelijke partij, de gebruiker moet kunnen kiezen tussen dienstverleners, de bestedingen moeten inzichtelijk zijn voor de weggebruiker ;
- ‘Spreekt voor zich’ : bezwaar maken tegen een onjuiste registratie, inzicht hebben in de geldende tarieven.
Blijft over
- Privacy gegarandeerd. Goed punt, maar wat is het oordeel van de Anwb?
- Invloed voor de weggebruiker. De weggebruiker krijgt een stem in de besteding van de opbrengsten van de kilometerprijs. Ook heeft hij invloed op de vorming van de kilometerprijs (bijvoorbeeld waar welk tarief geldt). De weggebruiker heeft geen enkele stem.
- De opbrengsten van de kilometerprijs worden besteed aan de aanleg en onderhoud van de weginfrastructuur. De Anwb weet dat dit er niet in zit.
- Fraudebestendig (om te voorkomen dat een gevoel van oneerlijkheid ontstaat bij de gebruiker die zijn rekening voldoet). Het betreft belastingen, dus het is al waterdicht gemaakt, onder andere met hoge boetes. AD.nl 17/11: < De ANWB is geschrokken van de hoge boetes. “Die hoge geldboetes zijn ons team ook opgevallen. We gaan nu met de stofkam door de wet en komen later met een oordeel” >. Typisch Anwb: de sancties waren al in september 2008 bekend (zie Vier jaar cel bij fraude).
- Systeemkosten laag houden. De kamer heeft dit bij herhaling geëist. Meest waarschijnlijk: De kosten vallen hoger uit dan door de overheid bedoeld, nadat het besluit is genomen.
De Anwb was de sponsor van Elke kilometer telt! bij Het Gesprek. De eerste gasten (16 nov ‘9) waren drie voorstanders: ANWB-hoofddirecteur Guido van Woerkom, Mirjam de Rijk van Natuur en Milieu en Erik Verhoef, vervoereconoom en geestelijk vader. In de vier tv-uitzendingen telde ik een, hooguit twee tegenstanders.
Dit willen de Anwb-leden 2005
De minister leunt graag op de ruime meerderheid die voor variabilisatie zou zijn, in een leden-enquete van de Anwb.
De Anwb opende zijn pagina over dit thema zo
De ANWB-leden willen een eerlijker manier van betalen: liever betalen voor het gebruik van de auto dan voor het bezit. Ofwel: betalen per kilometer vinden de leden rechtvaardiger.
We pakken de conclusies van Motivaction in ‘Kiezen voor Mobiliteit’ er bij.
De overgrote meerderheid van ANWB-leden vindt autorijden duur en ziet dit als een probleem dat opgelost moet worden.
Dit is in het Anwb- standpunt niet terug te vinden. Een gemiste kans: waarom niet er voor pleiten dat autorijdend nederland minder gaat betalen i.p.v budgettair neutraal ? Nog afgezien van de terechte vrees dat de km-heffing met lagere BPM etc. toch duurder uitpakt.
Variabilisatie van autokosten wordt gezien als een goed idee; men vindt het eerlijker, omdat je betaalt naar daadwerkelijk gebruik.
Maar bij de vraag in kwestie staat:
83 % is het ermee eens dat degenen die meer rijden meer betalen. 36 % vindt het oneerlijk dat degenen die geen alternatief hebben, worden gedwongen meer te betalen.
Dit slaat een deuk in de ruime meerderheid.
Hoe belangrijk is de verwachting minder te gaan betalen voor de steun aan variabilisatie ?
De meeste ANWB-leden zijn niet helemaal realistisch wat betreft meer of minder gaan betalen wanneer autokosten gevariabiliseerd worden. Bekijken we alle leden, dan verwacht de meerderheid minder te gaan betalen, vooral bij privé-rijders en woon-werkverkeer is dit het geval.
Zakelijke rijders zijn iets realistischer, een relatief groot deel van hen verwacht meer te moeten gaan betalen. Daartegenover staat wel dat 20% van de veelrijders (>20.000 km/jr.) verwacht minder te gaan betalen. Hierin schuilt dus gevaar bij de implementatie van de variabilisatie van autokosten.
Hieruit volgt een taak voor de Anwb (e.a.) : vertel de veelrijders dat zij gegarandeerd meer gaan betalen.
Uit het Anwb/ Motivaction onderzoek blijkt ook dat de onvrede groot is.
- 87 % meent dat het geld (heffingen op de auto) direct ten goede zou moeten komen aan autogerelateerde zaken en niet aan andere zaken.
- 86 % meent dat de auto door de overheid wordt gebruikt als melkkoe. (Beiden: mee eens plus meer eens dan oneens)
- 1 % vindt dat de overheid het geld goed besteedt (eens; en 9 % meer eens dan oneens)
- 2 % heeft vertrouwen in het mobiliteitsbeleid van de overheid (eens; en 13 % meer eens dan oneens)
Jammer dat niet werd gevraagd naar de mening over de houding van de Anwb.
De Anwb-ledenpeiling 2010
Voor een beschouwing over de uitspraak van Eurlings over het serieus nemen van de uitslag van de Anwb-ledenpeiling verwijs ik naar het commentaar in het Nederlands Dagblad.
Sinds wanneer is bijvoorbeeld een LTO-enquête onder boeren richtsnoer voor het mestbeleid ? () Er moet dus meer aan de hand zijn: de gedachte dringt zich sterk op dat het CDA op het punt van de kilometerheffing een terugtrekkende beweging maakt en een reden zoekt dat te verkopen (‘geen draagvlak’).
Inderdaad; voorheen zag het kabinet de steun van het Platform als bewijs van draagvlak. Daarna was de mening van de Anwb zwaarwegend, een van de 15 ? deelnemers in het Platform. Daarbij werd het niet duidelijk of het om de directie of de leden ging. Die mening bleef niet-definitief (zie Wij komen later met een oordeel) en ambivalent (voor variabilisatie maar met forse ijkpunten).
Nu de Anwb opnieuw de leden (pechhulp-abonnees) raadpleegt grijpt de Minister dit aan om de draagvlak-dreiging concreet te maken.
De arme Anwb-leden moeten 51 stellingen beoordelen. Zo is er een kans dat er een uitslag komt die geen uitsluitsel geeft. De relevante vraag ontbreekt: voor of tegen ?
Een van de opstellers of adviseurs is hoogleraar Erik Verhoef van de Vrije universiteit Amsterdam, een bekend voorstander. De vraagstelling lijkt me voldoende evenwichtig, er staat een aardige verzameling nadelen bij.
Spitsmijden, de andere noodgreep
In aanloop naar de kilometerheffing voor personenauto’s in 2012 zijn rond de achthonderd automobilisten deze week gestart met het experiment Spitsmijden 2 tussen Gouda en Den Haag. FD 11/9/08
Spitsmijden en kilometerheffing: noodgrepen van een wanhopige overheid.
“Als we je 4 euro betalen , wil je dan niet in de spits rijden” en “Als je in de spits rijdt moet je flink betalen”.
Het is het aloude geloof in financiële prikkels.
Men ziet niet in dat spitsmijden zo oud is als de spits. Iedereen past z’n gedrag continu aan en weegt tijdverlies af tegen vroeg opstaan e.d.. Dus als de omgekochte spitsmijders weg zijn, schuiven (onbetaalde) spitsmijders weer terug.
Ter herinnering: het geld voor spitsmijden komt niet van de minister, de hoogleraar, de projectleider of de consultant, maar uit de collectieve pot.
Meningen – bronnen
Autoblog | Wikipedia rekeningrijden | Honderden artikelen uit dagbladen 1999-2014
Visievorming in transitieprocessen door Maarten Hajer en Maarten Poorter, UvA. Beknopt overzicht van de politieke discussie en het zig-zagbeleid.
Wouter Leeuwenburgh in Podium Verkeerskunde [feb. 2009]
Kortom: onnozelheid troef bij de bureaucratische bedenkers van het kilometerheffingsysteem ten gunste en onder invloed van de elektronische industrie en dienstverlening.
Kim Winkelaar in Vrijspreker [mei 2005]
De kilometerheffing heeft zo weinig voor- en zoveel nadelen dat het een wonder is dat men er überhaupt serieus over praat.
Kilometerheffing Nee gebruikte alleen het privacy-argument. Wel juist is dat de petitie ook vraagt
het Nederlandse volk moet middels een referendum zelf kunnen beslissen of een kilometerheffing wordt ingevoerd.
Woordenlijst
- Rekeningrijden: Wordt nog gebruikt, maar dit was het plan van vier kabinetten terug.
- Kilometerprijs (-beprijzing) De officiële naam vanuit het Ministerie. Opvolger van
- Kilometerheffing recent gebruikt door de overheid. Bestaat uit
- – Kilometertarief het vaste basistarief en
- – Spitstarief spreekt voor zich.
- Kastje: “Registratievoorziening met de daaraan toegevoegde beveiligingsmodule”. Iets dat de benodigde gegevens aanlevert. Het kan ook in een navigatiesysteem of een pda zitten, uiteraard mits goedgekeurd.
Zelfs het ministerie vergist zich soms: in de rekenvoorbeelden staat kilometerprijs in plaats van kilometertarief.
Vier jaar cel bij fraude
In een wetsontwerp over de kilometerheffing, dat in bezit is van RTL Nieuws, staat dat automobilisten die proberen te frauderen met de heffing een boete van maximaal 67.000 euro en een celstraf tot vier jaar riskeren. Het wetsvoorstel is voor advies naar een aantal organisaties gestuurd en moet aan het eind van het jaar door het kabinet worden goedgekeurd.
De minister herinnert ons eraan waarom de heffing (en de straf) er komt:
Het financiële belang voor de Staat is zo groot, dat in dit geval een gevangenisstraf op zijn plaats is.
Big Brother, Keuzestress
Nog twee bezwaren
Big Brother
De registratie van autobewegingen zal ook voor andere doelen gebruikt worden. Dit wordt alleen door de overheid en de ABvM-club uitgesloten.
Dat een voertuig niet altijd door de kentekenhouder wordt bestuurd, maakt voor de autoriteiten niks uit; hij of zij is verdacht. Als zij stelt dat iemand anders in de auto reed, dient zij de identiteit van de bestuurder te vertellen en krijgt zo een taak in de opsporing.
New anti-terrorism rules ‘allow US to spy on British motorists’
Keuzestress
Overheid en markt maken het leven moeilijk met tariefplannen, toeslagen, heffingen, kortingen, financiële producten. Met het spitstarief gaat elke autorit een andere prijs krijgen, afhankelijk van route en tijdstip. Om effectief te zijn zal het prijsverschil groot zijn. Je hebt dan een website nodig om de alternatieven door te rekenen.
Het A4tje van de Minister
[juli 2008]
En weer laten Kamerleden (van de coalitie) zich overtuigen door frasen van de minister. Deze herschikking van lasten (inclusief een nieuwe belasting) is opeens rechtvaardig. De opcenten worden vervangen door een vast bedrag per jaar voor iedereen.
Eurlings liet aan het begin van het debat een A4’tje ronddelen waaruit blijkt dat de gemiddelde automobilist ook met de nieuwe provinciale belasting uiteindelijk goedkoper uit is.
Wijnand Duyvendak (GroenLinks) wierp tegen dat mensen zonder auto wel opeens een nieuwe belasting voor hun kiezen krijgen. “Van alle huishoudens heeft 27 procent geen auto, die moeten honderd euro per jaar extra gaan betalen.”
Ook deze groep is echter goedkoper uit, zei de bewindsman. ‘Als we de kilometerheffing niet invoeren, moeten we voor zes miljard euro aan nieuwe wegen gaan aanleggen. Daar hadden die mensen ook voor moeten opdraaien.’ Volkskrant 4 juli ’08
Dat forse voordeel -de kilometerheffing bespaart 6 miljard- is verder nooit genoemd …
GroenLinks is de grootste voorstander geweest, en nu piept Duyvendak over gelegenheidsargumenten, informatie op het laatste moment, en overhaaste besluitvorming, kortom: wat kabinetten altijd doen, zeker bij zulke hypercomplexe projecten.
In het regeerakkoord
[maart 2007]
De nieuwe coalitie (Balkenende IV) heeft de kilometerheffing in het akkoord opgenomen.
Een wens van GroenLinks (oppositiepartij) is al vervuld, op papier.
Om de bereikbaarheid over de weg in het algemeen en van de Randstad in het bijzonder te verbeteren, zal het systeem van kilometerheffing (gedifferentieerd naar tijd, plaats en milieukenmerken) in de komende kabinetsperiode – eventueel gefaseerd – worden ingevoerd, mits aan de randvoorwaarden van het naar rato afschaffen van bestaande belastingen (BPM, MRB, Eurovignet) en een maximale hoogte van de systeem-en inningskosten van niet meer dan 5 % van de opbrengst wordt voldaan.
Differentiatie ruikt rechtvaardig, maar maakt het systeem ultracomplex en onbeheersbaar.
In de Kostenmonitor Kilometerprijs staat de waarschuwing
Een complexe tariefstructuur stelt hogere eisen aan de nauwkeurigheid van plaatsbepaling en onderhoud van geografische informatie. Dit kan leiden tot extra componenten in het voertuig en langs de weg. In tweede instantie leidt dit tot grotere complexiteit van de backoffice en een grotere intensiteit van interacties met de klant. Complexe tariefdifferentiatie is mogelijk, maar een veel gehoord advies van marktpartijen luidt: ‘houd het simpel, ook in het belang van een goede gebruikersacceptatie’.
Kritiek van vakbonden
[maart 2007]
Het Belgische ACV (Algemeen Christelijk Vakverbond) schreef in een dit persbericht :
De heffing mag er niet toe leiden dat mensen worden uitgesloten van de mobiliteit. Het recht op mobiliteit voor iedereen is voor het ACV essentieel en dient gewaarborgd te blijven, o.a. via de verdere uitbouw en versterking van de basismobiliteit.
Systemen van rekeningrijden zijn tijdsgebonden en voornamelijk bedoeld om de congestie op piekuren te bestrijden. Dergelijke soorten van heffing zullen leiden tot een verschuiving van de werkuren naar de vroege ochtend of de late avond en maken een gezonde combinatie van arbeid en gezin veel moeilijker.
Goed gezien, maar degenen die het kunnen betalen (of afwentelen) kunnen juist later opstaan. Deze verschuiving vindt al lang plaats, en hij treft allen, ongeacht koopkracht.
Mei 2008. Voorzitter Jacques Teuwen van De Unie trapt op het compensatie-pedaal: de werkgevers moeten de heffingen voor woon-werkverkeer en de kilometers onder werktijd vergoeden aan de werknemers.
Alle belangengroepen willen de kool en de geit sparen. ‘Wij zijn voor de kilometerheffing, mits onze mensen niet getroffen worden’.
Als de overheid ook de lage inkomens, de gehandicapten enzovoorts gaat compenseren, hebben we weer een breed gedragen geldstroom geschapen zonder positief effect. De Belastingdienst gaat de Kilometertoeslag uitkeren ?
Armen vliegen toch niet
T&E stelt
aviation is overwhelmingly an activity of the richest elements of society, measures to combat the environmental impact of aviation would not adversely impact the poor
Arme mensen vliegen toch niet, dus zij worden niet getroffen.
Dit argument klinkt af en toe ook in de kilometerheffing (autolozen kunnen fijn met het OV), maar het wordt onvoldoende opgemerkt.
Elke rit- of vluchttoeslag werkt denivellerend, en prijst de minst draagkrachtigen de auto en het vliegtuig uit. Dan kunnen zij zich milieubewust voelen, op vakantie in Nederland.
Mensen mogen kiezen voor dat laatste, maar vliegvakanties zijn nogal ingeburgerd. Autorijden nog meer.
De kilometerheffing kan zeer nadelig kan zijn voor bij voorbeeld de laagbetaalden, die ver moeten rijden naar het werk. Sommige werkgevers betalen een geringe reisvergoeding. Het openbaar vervoer is vaak geen alternatief. De heffing betekent voor hen een lastenverzwaring. Het kan hen er toe brengen om de baan op te zeggen.
Als je vliegen acceptabel vindt, mag je dat niet reserveren voor mensen met geld.
Als je vliegen onacceptabel vindt, moet je gaan denken over bij voorbeeld: vluchtrechten toekennen op grond van noodzaak, en voor vakantievluchten gaan loten.
Nederland proeftuin satelliet-project EU
|
Nog een onopgemerkt (of vergeten) kwestie: de kilometerheffing is gekoppeld aan Galileo, het satelliet-project van de EU, de tegenhanger van het Amerikaanse GPS en het Russische Glonass. De EU ziet positie-bepaling voor voertuigen als cruciale toepassing.
GALILEO aspires to become a global reference for accurate positioning and navigation services. It is a major component of the 2001 Transport White Paper which stated that GALILEO “could revolutionise transport and radically change people’s daily lives”, likening it to the emergence of mobile telephony. Specifically, the road sector represents one of the largest mass markets for GNSS technology applications both in terms of number of users and business volume with a continuous growth of demand expected in the next decade.
Met geld van de EU moest GIROADS* de mogelijkheden onderzoeken
(B)y: identifying all potential GNSS applications in the road sector; evaluating their market potential and proposing a successful commercial model; () field-testing the platform on high-potential applications (Electronic fee collection & Congestion charging, Traffic information services, Pay-per-use insurance, Livestock tracking)
* GNSS Introduction in the Road Sector. GNSS = global navigation satellite system
Het ministerie schrijft verhullend:
Dat gebeurt met behulp van satelliet technologie en GSM-techniek.
Galileo wordt bijna nergens genoemd.
In maart 2007 schreef het Reformatorisch Dagblad:
Als Galileo vertraagd wordt ingevoerd, kan dat ook gevolgen hebben voor de introductie van rekeningrijden, aldus Eurlings.
Gaan de kosten van Galileo betaald worden uit kilometerbeprijzing ? In het algemeen: wie betalen, wie profiteren ?
Het lijkt er op dat Nederland de proeftuin is voor dit EU-beleid, waarom horen we dit niet ?
131 Kamervragen
Om een indruk te krijgen van de ingewikkeldheid van de stelselwijziging, een paar citaten uit de beantwoording van Kamervragen over Anders Betalen voor Mobiliteit door de Minister, 27 juni 2008.
Vraag 30
Wordt in het MSP model (ook zonder dedicated back office) voor elke provider een aanbod met maximale privacy en zonder value added services verplicht gesteld om zo te garanderen dat dit altijd beschikbaar is naast de producten met minder privacy en meer value added services?
In de voorkeursvariant voor het organisatiemodel MSP+DBO zoals genoemd in de Basisrapportage is het verplichten van private providers tot het accepteren van klanten die geen aanvullende diensten wensen af te nemen (value added services) geen noodzaak. In het MSP model zonder dedicated backoffice zoals bedoeld in de PPC (2007) is geen verplichting tot acceptatie opgenomen. Daarbij is wel het risico onderkend dat er een groep van klanten kan ontstaan die op basis van hun (betaal)gedrag wellicht aanvullende waarborgen zullen moeten stellen aan de providers, daar zullen dan aanvullende voorzieningen voor worden getroffen.
Vraag 32
Wat is de reden om te kiezen voor uitgebreide certificering van de OBE’s in plaats van het stellen van functionele eisen en is het certificeringstraject van OBE’s te vergelijken met de vroegere certificering van telefoons? Vindt u dat certificering van OBE’s tijdrovend en complex is en innovatie kan verhinderen indien deze te vroeg plaatsvindt? Deelt u de mening van marktpartijen dat er in de groei naar een volwassen markt autonoom standaardisatie zal plaatsvinden door marktdruk (economies of scale) en druk door de gebruiker (nummerportabiliteit)?
Het certificeren van OBE’s is niet in tegenspraak met het stellen van functionele eisen. Ook functionele eisen kunnen aan certificering worden onderworpen. In de voorkeursvariant voor het organisatiemodel, zoals genoemd in de Basisrapportage en zoals dit naar huidig inzicht uit de PPC update 2008 (public private comparator, welke u wordt toegezonden met het partieel uitvoeringsbesluit en het implementatiebesluit kilometerprijssysteem) volgt, is er in het garantiespoor dat het kabinet onder publieke regie zal ontwikkelen naast de gecertificeerde (erkende) private service provider ook ruimte voor leveranciers van gecertificeerde voertuigapparatuur, de zogenaamde OBE (On-Board Equipment). Deze combinatie van enerzijds gecertificeerde providers van de kilometerprijsdienst en anderzijds leveranciers van gecertificeerde voertuigapparatuur creëert naar de mening van het kabinet de beste garantie voor een open duurzame markt voor de kilometerprijs waardoor een continue en daarmee duurzame prijsdruk aanwezig zal zijn op het meest prijsbepalende element in de keten, het voertuigapparaat. Daarnaast zijn er de hoge eisen die het kabinet stelt aan de betrouwbaarheid van het systeem voor de kilometerprijs die certificering tot een noodzaak maken. Het is het kabinet bekend dat certificering geen simpele zaak is noch dat het een kwestie is die in slechts beperkte tijd kan worden afgerond. In de planning voor de implementatie van de kilometerprijs is hierop geanticipeerd. Toch is certificering een absolute voorwaarde voor het creëren van een open markt waar vrije toetreding van leveranciers én service providers mogelijk wordt gemaakt en waar dientengevolge permanente prijsdruk bestaat die ten gunste komt aan kentekenhouder of Staat. Het volledig vrijlaten van de markt en daarmee het vertrouwen op een autonome marktontwikkeling inclusief standaardisatie van de kilometerprijs is geen reële mogelijkheid die past bij de ambitie van het kabinet om de kilometerprijs al in 2011 te introduceren.
