Laatste verbetering 8 december 2023
In oktober 2018 diende ik een voorstel in voor goed begaanbare trottoirs bij de Gebiedsplannen 2019 – Oostelijk Havengebied.
Her en der in het gebied is voor een ruwe, hobbelige bestrating gekozen. Dat is onprettig en hinderlijk voor onder meer mensen met een lichamelijke beperking, bezorgers, werklieden, kinderwagens, koffers, fietsers, en hoge hakken. Waar? In en rond het Rietlandpark: Rietlandterras – Borneolaan – Dirk Vreekenstraat.
Hoe ruw valt niet goed aan te geven; ik zeg: het doet pijn aan je voeten door de zolen heen en lees het voorstel.
Hier is destijds gekozen voor “fraai”, waarschijnlijk door een paar ambtenaren.
Het bestuur heeft dit project opgenomen in het Gebiedsplan 2019, met ‘Dit gaan we onderzoeken’. De ervaring leert dat ik niet mag rekenen op een voorspoedig verloop.
In de wijkkrant DeBrug stond hoe een plan voor 2018 geparkeerd werd.
Op 7 oktober 2017 plaatst Frank van Groen [] zijn voorstel voor parkeervakken met grastegels op de site waar het stadsdeel ideeën van burgers verzamelt voor de gebiedsplannen. Nu, 550 dagen later, is er in Oost nog geen grastegel gelegd en heeft het stadsdeel aan de initiatiefnemer zeer onlangs excuses aangeboden voor het lange wachten. Voorlopig ligt die tegel er ook niet in Oost.
Een ambtenaar vertelt de reden
Drie ambtelijke diensten liggen dwars en daar heeft Oost lang op moeten inpraten. Bovendien is het ‘dossier grastegels’ van ‘eigenaar’ gewisseld, waar de communicatie onder heeft geleden.
Drie diensten !
De politiek was positief
Op 5 juni 2018 [] mag Van Groen zijn voorstel toelichten aan de stadsdeelcommissie Oost. Dat levert louter positieve reacties op en de toezegging van GroenLinks-bestuurder Rick Vermin dat “uiterlijk oktober” [] de eerste grastegels gelegd zullen zijn.
Dit patroon is geen uitzondering maar regel:
Politici (wethouder/bestuurder/stadsdeelcommissie) kunnen hun besluiten niet (altijd) ten uitvoer brengen, want de diensten (de ambtenaren) hebben hindermacht.
Anders dan in het bedrijfsleven hebben ambtenaren het recht om instructies niet op te volgen of om er een eigen draai aan te geven. Althans, zo lijkt het, ik ben noch was ambtenaar.
Elke dienst en/of elke ambtenaar heeft recht op een eigen opvatting en wil daar liever niet van af wijken. Dat leidt tot chronisch overleg, uitstel, tegenwerking en/of afstel.
Natuurlijk kunnen die eigen opvattingen elkaar versterken en leiden tot een beter plan of uitvoering maar dat komt te weinig voor schat ik.
Conclusie: de organisatie(cultuur) bij de gemeente is fundamenteel zwak.
Dat is het geval bij alle overheden en de publieke sector vermoedelijk.
Een oorzaak is de anti-autoritaire tijdgeest vanaf de jaren ‘zeventig.
Niet alleen het algemeen belang lijdt hieronder, ook de ambtenaren zelf. Zij zien op de eerste rang hoe het hapert.
Nog iets vreemds aan de gebiedsplannen: ambtenaren mogen ook plannen indienen. Zij hebben daar toch andere kanalen voor.
Bovendien gaat het soms mis, opnieuw DeBrug
Voorstellen voor het Gebiedsplan moesten vóór 1 november via halloijburg.nl worden ingediend, maar zes daarvan (alle van ambtenaren) kwamen pas na die datum binnen. Gevolg: er zijn aanzienlijk meer voorstellen van ambtenaren dan van IJburgers in het Gebiedsplan terechtgekomen. []
Deze ondoorzichtige besluitvorming levert een bijzondere uitkomst op: van alle gepubliceerde voorstellen is minder dan een kwart afkomstig van ambtenaren. Maar het overgrote deel daarvan is wel opgenomen in het Gebiedsplan. Omdat dat niet geldt voor de voorstellen van bewoners, kon het gebeuren dat het kleine aantal ambtelijke voorstellen toch bijna driekwart (!) van het beschikbare budget opslurpt.
Bij de gebiedsplannen voor Oost valt op dat de info over de indieners schaars is. Soms staat er niets bij (!) of alleen ‘professional’, als je de link volgt blijken zij ambtenaar te zijn.
Er zijn 59 plannen verkozen en volgens het filter zijn er 51 het initiatief van een bewoner, en 21 van de gemeente …..