Broeder ik heb de oorlog meegemaakt, die periode was minder erg dan nu

De reden dat ik u benader is een aantal debatten die ik gezien heb en waaruit ik de conclusie getrokken heb dat u in een (comfortabele) “bubbel” leeft en geen enkel benul hebt van wat er zich in het land afspeelt. []

U bent van mening dat er een debat kan zijn in ons land over de maatregelen/beleid. Ik kan [] uit eigen ervaring mededelen dat mij het zwijgen is opgelegd door het management van mijn organisatie. Het is mij niet toegestaan om vanuit mijn functie mijn zorgen te uiten. Dit op straffe van ontslag! En ik ben niet alleen in deze! Alleen al in een groep van 150 ambulancehulpverleners hoor ik elke dag verhalen van collega’s die het “debat” niet aan kunnen gaan omdat dit gevolgen heeft voor hen! En dit gaat op voor alle disciplines in de zorg.. Van de activiteitenbegeleider tot de professoren.

Door mijn inmiddels [ruime] ervaring in de acute hulpverlening kan ik u bovendien mededelen dat wij het in de corona-periode en met name tijdens de 1e lockdown 40% RUSTIGER hebben gehad dan vergelijkbare perioden in de jaren daarvoor. In het griepjaar van 2017 en 2018 had ik het persoonlijk opvallend drukker met het vervoeren van de risicogroepen naar ziekenhuizen. Ook toen was er een beddenprobleem. Wat er toen niet gebeurde was het volgende:
* Er mochten gewoon familieleden mee met onze patiënten. Deze werden niet aan hun lot overgelaten, met schrijnende gevallen zoals die keer dat ik een meisje van 12 met gebroken bovenbeen naar het ziekenhuis bracht en haar eigen vader de toegang tot haar werd geweigerd op de SEH!
* Er werden geen risicogroepen aan hun lot overgelaten een opgesloten in kamers in verpleeghuizen, met doorgeplaste luiers waarbij [] een patiënt mij vertelde: “Broeder ik heb de oorlog meegemaakt, die periode was minder erg dan nu….. Toen konden wij nog naar buiten gaan en vrij bewegen nu ben ik gevangen gezet!” []
* Wij werden opgedragen om niet-werkende mondkapjes te dragen puur voor de publieke opinie (dus om het gedragsexperiment te ondersteunen). Deze blauwe maskers moeten wij AFZETTEN zodra wij bij een patiënt komen aangezien deze niet werken! Wij dienen dan FFP2 maskers te dragen. Op het moment dat ik daarover vragen stelde werd mij medegedeeld dat ik dit niet mocht stellen en gewoon mijn functie diende uit te voeren…
* Tijdens de 1ste golf werd bijna letterlijk iedereen per ambulance naar het ziekenhuis vervoerd. Heel vaak stonden mensen met hun tasje klaar in de gang en kwamen zij zelfstandig naar de ambulance gelopen! Ik heb daarnaast ook natuurlijk echt zieke mensen gezien en ontken dus niet dat er een virus rondgaat.

Dit zijn maar een paar voorbeelden ik kan ik er nog velen aan toe voegen. Wat ik ook graag wil melden is de opvallende aantallen patiënten die ik NA de injectie-campagne vervoerd heb met allerlei (ernstige) gezondheidsschade. Een voorbeeld dat tekenend is voor bijvoorbeeld de onderrapportage bij het LAREB is de volgende casus:

Wij moeten een vrouw van 40 zonder medische voorgeschiedenis vervoeren naar een ziekenhuis gespecialiseerd in IAT (een procedure om bloedstolsels uit de vaten in de hersenen te krijgen). Deze dame lag op de SEH en voordat wij op transport mochten vroeg de arts aldaar of zij wel haar coronaprikken had gehad en of zij nog bijwerkingen had ervaren. Ik mompelde toen (omdat als je dit hardop meld je in de problemen komt) “Dokter dit is de bijwerking”. Een verpleegkundige van de SEH naast mij knikte bevestigend! Omdat van mij nog steeds familie mee mag rijden kon ik haar echtgenoot spreken en deze meneer wist mij te melden dat na haar 2e injectie “zij nooit meer echt fit was “.

Nu hoor ik u denken dit is toeval en er is geen causaal verband. In de afgelopen 20 jaar ambulance heb ik heel wat voorbij zien komen. Ik heb ook collega’s meegemaakt die gestorven zijn of ziek werden. Maar wat ik de afgelopen 1,5 jaar heb meegemaakt slaat alles. Ik ga toch om u een beeld te geven even wat opsommen opdat u zich hopelijk realiseert dat er wel heel veel mensen overlijden of ernstig letsel overhouden aan “toeval”

Ik ken inmiddels:
-2 collega’s dood gevonden in huis (gezonde mannen van 42 en  50 jaar)
-3 broers van collega’s dood gevonden in huis
-1 collega met een dubbele longembolie
-2 collega’s met bloedpropjes (CVA en TIA )
-3 mensen in mijn buurt die plots overleden zijn na de injectie

En ook hier kan ik voorbeelden blijven noemen zoals het neefje van vrienden van ons. Die jongeman is 22 jaar en ligt nu halfzijdig verlamd in een verpleeghuis na een bloedprop in zijn brein… Ik kan u met klem vertellen dat ik dat in al mijn jaren op de ambulance maar zeer, zeer sporadisch heb meegemaakt.

U ziet het. Dit is meer een patroon dan “toeval”.

Ik heb collega’s die vragen gaan stellen aan onze medisch manager dat het zo opvallend is dat wij veel mensen met bloedproppen vervoeren. Hierover is ook door een andere collega al verklaard bij de BPOC.

Wat ik u dus probeer op het hart te drukken is dat er een enorm probleem is in de zorg, het debat en dat dit probleem alleen maar groter wordt als mensen, zoals u, in uw “bubbel” blijven zitten. Ik weet dat u misschien wel een agenda volgt en eerlijkheidshalve vertrouw ik u en uw partij voor geen cent! Ik maak mij ernstig zorgen over de kwaliteit van de mensen in de kamer en ik hoop dat u zich zal gaan verdiepen in de andere kant van het debat (wat dus niet gevoerd wordt).
Hiervoor kunt u bijvoorbeeld terecht bij  [].

Wederom hoorde ik in hetzelfde debat door uw collega Paternotte gezegd worden: “Wij moeten luisteren naar artsen”. Zeker! daar wil ik wel aan toevoegen: Luister naar artsen ZONDER belangenverstrengelingen en laat de artsen en wetenschappers eerst maar eens in debat gaan. Wist u bijvoorbeeld van de Great Barrington Declaration.  Dit zijn vooraanstaande wetenschappers die zich ernstige zorgen maken. Ik druk u op het hart dat u zich ook ernstig zorgen moet gaan maken en niet over SARS-COV-2 maar over het beleid! Realiseert u zich alstublieft dat dit pad wat is ingeslagen echt misdadig is. Een hele grote groep burgers realiseert zich dit al en die groeit elke dag.

Hoogachtend,

Een hele bezorgde hulpverlener en burger van Nederland
Eelco ”