Op deze pagina
Miljoenen Mulder-boetes op kenteken zijn onterecht want
- het volautomatisch genereren van bekeuringen heeft geen grond in de wet
- Mulder-boetes mogen niet opgelegd worden aan rechtspersonen
- CJIB en RDW hebben geen bevoegdheid.
Deze pagina legt het uit en vertelt hoe je in beroep kunt gaan.
In januari 2025 werd een beroep gegrond verklaard, op mijn beroepschrift met de argumenten 1 en 3; lees hier: Mulder-zaak gewonnen
Op deze pagina meer over verkeersovertredingen en andere bezwaren tegen de boetes op grond van de Wet administratiefrechtelijke handhaving verkeersvoorschriften (WAHV.
Op deze pagina de acties om de onrechtmatige verkeersboetes uit te bannen; voorheen Hoe verder? op deze pagina.
Verkeersboete ontvangen van CJIB ?
Binnenkort is IBOP mijn no cure no pay -bureau, dat voor jou in beroep kan gaan.
Als de kantonrechter in ons voordeel beslist dan volgt een proceskostenvergoeding die wij 50/50 delen. De rechter bepaalt het bedrag, 325 euro is mogelijk.
(Alle andere bureaus pakken 100%. Deze vergoeding is begin 2025 gekwart en hij gaat naar de rekening van de betrokkene in plaats van de dienstverlener; dat laatste past bij de houding van IBOP)
Stap 1: Stuur de beschikking op ; sta pop-ups toe zodat de link een email gaat opstellen.
Je krijgt een email terug, met een machtigingsformulier. IBOP gaat dan in beroep. Daarmee bereiken we uitstel van betaling, voor twee tot vijf maanden.
Al betaald ? dan is bezwaar maken mogelijk.
Al een bezwaar ingediend ? neem contact op.
Nieuw beroep juni ’25
In mei passeerde ik met gepaste snelheid een flitspaal. Niets bijzonders maar bestuurlijk Nederland vindt van niet en stuurde een boete. Op dat stuk van de N50 -bij Zalk- is de snelheidslimiet 70 km/u. Op een autoweg waar volgens het RVV de limiet 100 km/u is en waar zo te zien geen reden is voor zo’n verlaging. Op die lege weg was mijn snelheid 81 (gemeten).
Op 30 juni diende ik het beroep in. Het OM reageerde met een bel-afspraak (24-9), 2 foto’s en een zaakoverzicht. Daarin staat dat de aanleverende- en de opsporingsinstantie het CJIB is, lees hieronder dat dat bureau niet bevoegd is.
De ‘uitv. ambtenaar’ is YY0033 en ‘ambtenaar 1’ is Vlietstra, een ‘BOA Domein Generieke Opsporing’. Op de akten e.d. van hem/haar zijn alle personalia gewist waardoor zij juridisch waardeloos zijn.
Onder ‘Toelichting verbalisant’ staat
1 Door mij is waargenomen hetgeen langs elektronische weg is geconstateerd en digitaal is vastgelegd. 2 De werkelijke snelheid stelde ik vast m.b.v. een [] goedgekeurd [] snelheidsmeetmiddel.
[]
Doordat de overtreding met een flitspaal is geconstateerd bestond er geen reële mogelijkheid tot staandehouding. 3 Daarom is op kenteken bekeurd.
4 De overtreding werd geautomatiseerd vastgelegd door [] radarapparatuur [] in een flitspaal.
Wat heeft de verbalisant gedaan?
- Hij heeft iets waargenomen, de context geeft aan dat dit de gemeten snelheid zal zijn.
- Is een herhaling van 1, of is vastleggen anders dan vaststellen ?
- Niet: Daarom heb ik op kenteken bekeurd
- Weer een herhaling
Uit de toelichting blijkt niet dat de BOA middels een beschikking de boete oplegde.
/ Wordt vervolgd
Boete door computers opgelegd
Dit is het grootste bezwaar.
Over de wenselijkheid van geautomatiseerd straffen kun je van mening verschillen maar de wet staat het niet toe.
Boetes op kenteken worden niet door een ambtenaar opgelegd maar geheel geautomatiseerd gemaakt en verzonden. Daardoor zijn ze onrechtmatig.
Het opleggen van (verkeers)boetes door computers is niet door de wetgever goedgekeurd.
WAHV, artikel 3.2
De [] ambtenaren zijn bevoegd tot het opleggen van een [] sanctie ter zake van de door hen of op geautomatiseerde wijze vastgestelde gedragingen.
Artikel 4.1
De administratieve sanctie wordt opgelegd bij een gedagtekende beschikking.
Er staat duidelijk dat ambtenaren sancties mogen opleggen; automaten (en ambtenaren) mogen de overtredingen vaststellen. Bij de wetswijziging (‘99) werd op geautomatiseerde wijze vastgestelde toegevoegd, maar de ambtenaren bleven erin. Dit werd opgerekt naar: alles kan automatisch.
Hierdoor kregen deze boetes een aparte status. De bekeuringen gaan van de snelheidscontrolesystemen en de RDW-registercontroles naar het CJIB en dan naar de kentekenhouders. De ambtenaren bedienen de computers en bekijken alleen de twijfelgevallen.
Vroeger stond op de initiële beschikkingen (ivm snelheid) de ‘opsporingsinstantie’ vermeld: KLPD of politie. Deze vermelding ontbreekt sinds 2014. Tegenwoordig staat er Vastgesteld door Adm. Verwerking flitsgegevens CJIB. Dat bureau mag geen overtredingen vaststellen, lees verder.
Het opleggen van een verkeersboete op kenteken moet via deze stappen gaan.
1. Registratie van de overtreding (en overschrijding
2. Besluit
3. Beschikking maken
4. Beschikking sturen
5. Inning, incasso
Alles kan geautomatiseerd gebeuren maar de intentie en de praktijk bij bestuurlijke boetes, de artikelen in de WAHV en het bestuursrecht stellen dat 2 en 3 mensenwerk zijn: een ambtenaar moet per geval besluiten en een beschikking opstellen.
Er is een onoverbrugbare kloof met het volautomatisch beboeten.
Automatisch beboeten is ondenkbaar bij andere bestuurlijke boetes.
De WAHV had vanaf het begin een eigen regeling voor het opleggen en innen van boetes. Bij de invoering van de vierde tranche van de Algemene wet Bestuursrecht kreeg de WAHV artikel 2a waarin drie titels van de AWB niet van toepassing zijn verklaard. Daarmee zijn niet alle rechtsbeginselen weggehaald; woorden als opleggen en beschikking behouden de betekenis. Een beschikking is nog steeds een beslissing van een overheidsorgaan in een concreet geval. De Algemene wet bestuursrecht stelt
Onder besluit wordt verstaan: een schriftelijke beslissing van een bestuursorgaan, inhoudende een publiekrechtelijke rechtshandeling.
Onder beschikking wordt verstaan: een besluit dat niet van algemene strekking is []
De automatisering brengt met zich mee dat er geen geldige beschikkingen gemaakt worden en die vormen de hoeksteen van de Mulder-boetes, en het bestuursrecht.
Twee signalen: de beschikking bestaat niet
1. Uit een uitspraak van de Raad van State (2013)
[De minister] heeft te kennen gegeven dat het toegezonden besluit van het CJIB de beschikking krachtens artikel 4 van de Wahv is en een beschikking, zoals door [appellant] gesteld, niet bestaat.
Fout: het CJIB mag niets besluiten en het is geen beschikking krachtens artikel 4.
2. In de periode 2009-2011 heeft een betrokkene aan de politie (KLPD) meerdere keren gevraagd om de beschikking achter een sanctie openbaar te maken. Telkens was het antwoord: dat document berust niet bij ons.
AI-assistent over ambtenaar versus computer
[ 23 mei ]
De dialoog met DeepSeek R1 (volledig)
IBOP: Er gaapt al decennia een kloof tussen de Wet administratiefrechtelijke handhaving verkeersvoorschriften en de praktijk. De verkeersboetes op kenteken worden niet door een ambtenaar opgelegd maar geautomatiseerd gemaakt en verzonden. Daarom zijn ze onrechtmatig. Het opleggen van (verkeers)boetes door computers is niet door de wetgever goedgekeurd.
De WAHV stelt dat ambtenaren sancties mogen opleggen; automaten (en ambtenaren) mogen de overtredingen wel vaststellen. Dit werd opgerekt naar: alles kan automatisch. Is deze opvatting juist ? Zie [link naar deze pagina]
Een selectie uit de antwoorden:
– Kernconflict: De wet vereist een menselijke beslissing voor het opleggen van sancties, terwijl in de praktijk boetes vaak geheel geautomatiseerd worden gegenereerd en verzonden.
– Ja, onder deze voorwaarden:
Als er geen individuele ambtenaar de boete persoonlijk ondertekent/beoordeelt, schendt dit art. 2 WAHV.
De wetgever heeft nooit uitdrukkelijk gesteld dat computers sancties mogen opleggen – alleen vaststellen (art. 3).
→ Praktisch advies: Betwiste boetes kunnen succesvol worden aangevochten door te vragen om de naam en handtekening van de verantwoordelijke ambtenaar.
– Conclusie: Uw kritiek is volledig terecht. De huidige CJIB-praktijk lijkt inderdaad in strijd met art. 2 WAHV, maar rechters hanteren wisselende standaarden. Door systematisch te wijzen op het gebrek aan individuele traceerbaarheid, creëert u een sterkere positie in bezwaarprocedures.
[ WAHV 3.2 De in het eerste lid bedoelde ambtenaren zijn bevoegd tot het opleggen van een administratieve sanctie ter zake van de door hen of op geautomatiseerde wijze vastgestelde gedragingen aan personen die de leeftijd van twaalf jaren hebben bereikt.]
DeepSeek is het eens met het bezwaar en legt de nadruk op het ontbreken van de ambtenaar en de individuele beslissing. Ik heb de beroepschriften aangepast.
Maar de AI-assistent maakt fouten.
- De zoektips zijn waardeloos, voorbeeld: ‘CJIB + anonieme ambtenaar + rechtbank’.
- ‘Verwijs naar de Kamerbrief van 15-03-2025 waar de Staat erkent dat “volledige automatisering risico’s meebrengt” ’ : op die datum is geen Kamerbrief bekend.
- Rechterlijke uitspraken: twee voorbeelden gegeven, maar DeepSeek erkent: De voorbeelden van vonnissen die ik noemde zijn hypothetisch en dienden ter illustratie. Helaas kan ik geen directe links naar echte uitspraken geven vanwege beperkte toegang tot juridische databases.
- Beleid en politiek debat: twee voorbeelden die ik niet kan plaatsen: een wetsvoorstel en de CJIB-praktijk.
- ‘Alleen ambtenaren (bijv. van het CJIB) mogen sancties opleggen.’ Nee, de WAHV zegt dit niet; het CJIB komt nauwelijks voor in die wet.
- Praktijk vs. Wetgeving: geen zinnige bijdrage.
- Noemt soms art. 2 in plaats van art. 3
Niet aan rechtspersonen
[aanscherping 19 mei ]
Wat zegt artikel 3.2 WAHV? Ambtenaren mogen sancties opleggen “aan personen die de leeftijd van twaalf jaren hebben bereikt”. Dus niet aan rechtspersonen, die toch een kwart van de Mulder-boetes krijgen.
Deze beroepsgrond geldt niet voor een eenmanszaak of V.o.f. (geen rechtspersoon) en private- en financiële leasing, dan is de klant de kentekenhouder.
Hij werd gevonden door advocaat J. Zandt, rond 2012.
Een begrijpelijke reactie is: Dit kan niet waar zijn.
In 2013 legde ik dit voor aan het College van Procureurs-generaal. Het antwoord kwam een jaar later:
Volgens de wet kan een beschikking aan de kentekenhouder opgelegd worden. Als dat “een rechtspersoon is wordt de beschikking altijd aan de rechtspersoon gezonden”.
Dat is niet overtuigend.
Het eerste is waar (art. 5) maar ondergeschikt aan de hoofdregel in artikel 3. Een goed geschreven vijfde artikel zou een verwijzing naar het derde bevatten: ‘… indien een natuurlijk persoon …’.
( Het vijfde artikel lijkt overigens niet bestemd voor bedrijven: Als niet bekend is wie de bestuurder was wordt de sanctie opgelegd aan degene op wiens naam het kenteken was ingeschreven. )
Het laatste (Als dat -) is een erkenning van het eigen onrechtmatig handelen.
In mei ’25 leverde zoeken een relevant arrest op (zitting juli 2015. Bij punt 20 behandelt het hof het argument van gemachtigde Zandt:
Op grond van vaste jurisprudentie van het hof kan een administratieve sanctie – behalve aan natuurlijke personen van 12 jaar of meer – eveneens worden opgelegd aan rechtspersonen (o.a. Gerechtshof Leeuwarden 8 augustus 2008, ECLI:NL:GHLEE:2008:BG1169 Hetgeen de gemachtigde heeft aangedragen, geeft het hof geen aanleiding van deze vaste rechtspraak af te wijken.
In dat arrest staat
Indien een kenteken ten name van een vennootschap zonder rechtspersoonlijkheid in het kentekenregister staat ingeschreven, dan dient de administratieve sanctie ingevolge artikel 5 WAHV aan die vennootschap [] te worden opgelegd.
De boete ging naar een vennootschap onder firma en dat is geen rechtspersoon. Het hof presenteerde een uitspraak die niet van toepassing is.
Conclusie: decennia lang werden jaarlijks een paar miljoen boetes opgelegd aan rechtspersonen terwijl de wettelijke basis ontbrak.
Dit moet onmiddellijk ophouden. Daarna moet volgen: onderzoek, excuses, herstel.
AI over artikel 3 / personen
Vraag: Artikel 3 van de (WAHV) bepaalt dat ambtenaren bevoegd zijn om een administratieve sanctie op te leggen aan personen die de leeftijd van twaalf jaar hebben bereikt. Betekent dit dat rechtspersonen niet zo’n sanctie mogen krijgen ?
Perplexity (volledig antwoord)
Samenvattend: Nee, rechtspersonen mogen op grond van artikel 3 van de Wet administratiefrechtelijke handhaving verkeersvoorschriften geen administratieve sanctie opgelegd krijgen, omdat de wet alleen ziet op natuurlijke personen die ten minste twaalf jaar oud zijn.
Copilot (van Bing)
Artikel 3 van de Wet administratiefrechtelijke handhaving verkeersvoorschriften (WAHV) heeft betrekking op individuele personen en niet op rechtspersonen. Rechtspersonen, zoals bedrijven of organisaties, kunnen geen administratieve sancties opgelegd krijgen op basis van deze wet. De WAHV is gericht op het bestraffen van verkeersovertredingen door individuen, niet door rechtspersonen. Voor rechtspersonen gelden andere regels en procedures in geval van verkeersovertredingen.
Monica /GPT-4o (volledig antwoord)
Conclusie: De WAHV sluit rechtspersonen niet uit van administratieve sancties, maar Artikel 3 zelf is alleen van toepassing op natuurlijke personen. Voor rechtspersonen gelden andere juridische grondslagen (zoals de Awb).
Monica merkt terecht op dat bedrijven wel degelijk bestuurlijke boetes kunnen krijgen. Als je in de vraag ”verkeersboete” opneemt dan is de conclusie (volledig antwoord)
De WAHV is primair gericht op individuele verkeersdeelnemers. Voor rechtspersonen bestaan er andere juridische mechanismen*, maar deze vallen buiten de reikwijdte van Artikel 3 WAHV.
* Zoals: “Bestuursrechtelijke boetes via sectorale wetten [en] Civiel- of strafrechtelijke aansprakelijkheid []”
CJIB noch BOA’s zijn bevoegd
Het OM zegt niet dat volautomatisch beboeten toegestaan is, maar schermt met ‘bevoegde ambtenaren’. Op het bezwaar ‘CJIB niet bevoegd’ antwoordt de Officier van Justitie
De medewerkers van het CJIB die de beschikkingen opleggen zijn hiertoe bevoegd. Zij zijn bij algemene maatregel van bestuur aangewezen als buitengewoon opsporingsambtenaar.
Dit is in lijn met de tekst op de initiële beschikking: Vastgesteld door Adm. Verwerking flitsgegevens CJIB en met een verklaring van het CJIB, zie Verdraaid –.
Niet de politie maar het CJIB spoort op en legt boetes op ? Dit redt de Mulder-praktijk niet want
- Het maakt niet uit of een BOA bij de politie, het RDW of het CJIB toeziet op de bulkproductie/verzending van bekeuringen;
- Het CJIB heeft deze bevoegdheid niet;
- De BOA’s bij het CJIB hebben deze bevoegdheid niet.
2. CJIB bevoegd ?
Een kantonrechter was er in 2013 duidelijk over:
Het CJIB legt [] zelf geen beschikkingen op, maar verzorgt de administratieve afhandeling van de door de [] bevoegde ambtenaar opgelegde beschikking. [] Bij die afhandeling hoort ook de verzending van de beschikking. De kantonrechter stelt vast dat het CJIB noch bij wet, noch bij mandaat tot het opleggen van een administratieve sanctie bevoegd is. Het CJIB is enkel namens de ambtenaar die de gedraging heeft geconstateerd en die de beschikking () heeft opgelegd, belast met de uitvoering daarvan. Het CJIB handelt derhalve op basis van een uitvoeringsmandaat en niet op basis van een beslissingsmandaat.
Toch trof de beroepsgrond geen doel vond de rechter omdat de sanctie op gebruikelijke wijze was opgelegd: niet door het CJIB maar door de bevoegde ambtenaar, ook al ontbreekt deze in de beschikking.
Andere bronnen:
- Het Organisatiebesluit Ministerie van Justitie en Veiligheid; 63.d.1 Het CJIB is belast met: a. de tenuitvoerlegging van de WAHV, waaronder in ieder geval wordt verstaan de inning, de gerechtelijke incasso en de toepassing van wettelijke dwangmiddelen en het beheer en verwerking van dienaangaande gegevens;
- Takenbesluit CJIB; 1.3.a de tenuitvoerlegging van een opgelegde geldboete alsmede de daarmee samenhangende administratiekosten;
- CJIB.nl : Als een opsporingsinstantie (bijvoorbeeld de politie of de RDW) constateert dat u een verkeersovertreding pleegt, dan kan deze beslissen dat u een verkeersboete moet betalen. U krijgt daarvoor van ons een brief. Die brief heet Verkeersboete. Het versturen van de verkeersboete en het innen van de verkeersboete is een wettelijke taak van het CJIB. Wij hebben daarom voor deze taak de rol van verwerkingsverantwoordelijke.
- AI-assistent Gemini op ‘is het cjib een bestuursorgaan’: Concreet betekent dit dat het CJIB niet zelf beslissingen neemt die burgers of bedrijven rechtstreeks raken, zoals het opleggen van boetes.
- HOOFDLIJNEN INNING EN INCASSO 3.1 / Inningsfase. Het CJIB maakt beschikkingen aan [] gebaseerd op de door de opsporingsinstantie aangeleverde gegevens. Bron CJIB
Volgens al deze bronnen spoort het CJIB niets op, maar verwerkt overtredingen die andere instanties vastleggen.
3. Digitaal handhaven door de BOA
In de Regeling domeinlijsten buitengewoon opsporingsambtenaar is exact bepaald bij welke overtredingen een BOA mag handhaven. Verkeer komt alleen voor in de domeinen I Openbare ruimte en II (Milieu, welzijn en infrastructuur) en snelheid noch verzekering komen in de opsomming voor.
Echter de BOA’s bij het CJIB zitten in domein VI – Generieke opsporing. Dit domein is uiterst ruim; een flagrante tegenstelling met de andere domeinen:
De boa generieke opsporing is bevoegd om te handhaven op de volgende artikelen en wetten []
– Alle strafbare feiten voor zover noodzakelijk voor een goede uitoefening van de betreffende functie en het daaraan gekoppelde takenpakket;
– (plus twee andere)
Dus de CJIB-BOA’s mogen wel Mulder-overtredingen opsporen ?
Twee feiten belemmeren dit.
1 De Beleidsregels Buitengewoon Opsporingsambtenaar zegt over BOA’s in domein VI
De toezichthouder waakt er voor dat de betreffende functie past binnen het boa beleid; functies voor ondersteunende, administratieve, technische, of zeer specialistische taken.
Handhaving en boetes opleggen past daar niet in.
2 de Regeling domeinlijsten noemt digitaal handhaven alleen bij domein I en II.
Digitaal handhaven is slechts mogelijk op overtreding van het RVV en na instemming van het Openbaar Ministerie. []
Op die pagina:
Een overtreding kan ook via camera’s worden vastgesteld. Om voor uniformiteit van deze handhaving te zorgen, heeft het Openbaar Ministerie het ‘Beoordelingskader Parket CVOM voor digitale handhaving bij geslotenverklaringen en voetgangersgebieden’ [] opgesteld.
Digitaal handhaven door BOA’s is zeer gelimiteerd. Casus: Digitaal handhaven gebeurt ruimschoots voor de parkeerbelasting, met scanauto’s. Sinds enige tijd wordt de scanauto ook ingezet om boetes op te leggen voor het foutparkeren. De foto wordt door een BOA bekeken, die de gegevens naar het CJIB stuurt.
Adviesbureau Skandara heeft een zaak aangebracht bij het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden. Het Hof oordeelde in 2022 dat er niet digitaal gehandhaafd mag worden bij foutparkeren, omdat het geen voetgangersgebied of geslotenverklaring betreft. De bekeuring werd ingetrokken.
Het arrest levert nog iets op. Aan de advocaat-generaal werd gevraagd
Wat moet worden verstaan onder “digitaal handhaven” in de zin van deze [OM]regeling?
Het antwoord:
Onder digitaal handhaven moet ‘het op geautomatiseerde wijze vaststellen van gedragingen’ worden verstaan. Je kunt daarin twee vormen onderscheiden:
– Handhaving waarbij de voorselectie volledig autonoom plaatsvindt (door een camera of bijv. een scanauto) en waarbij een BOA op een later moment deze foto’s beoordeelt en besluit om een zaak wel of niet door te zetten / op te maken.
– Handhaving waarbij volautomatisch digitaal wordt gehandhaafd (zonder nadere beoordeling van een BOA, als voorbeeld; vergelijk dit met de handhaving van snelheidscamera’s op de snelweg). Deze vorm wordt nauwelijks toegepast [bij foutparkeren e.d. -ibop] omdat dit een buitengewoon hoge vorm van nauwkeurigheid vereist die voor dit type zaken [] nog niet gehaald kan worden.
Verdraaid: CJIB-afdeling is opsporingsinstantie
Mijn verzoek om documenten over de verwerkingsketen werd door het CJIB beantwoord met een beschrijving
Pre Intake ondersteunt het registreren, filteren en verrijken van feitgecodeerde overtredingen met als doel deze over te dragen aan de inning en incassosystemen.
De aanlevering van feitgecodeerde overtredingen wordt uitgevoerd door ongeveer 500 . Hierbij kunt u denken aan politie, gemeenten enzovoort.
Ook de opsporingsinstantie OI3360 (administratieve flitsverwerking CJIB) is hier onderdeel van die [] de verwerking van alle digitale handhavingsmiddelen, trajectcontroles en mobiele radarsets uitvoert.
Pre Intake ondersteunt technisch het proces om volledige en (juridisch) correcte overtredingen te registreren die als zaak in de justitieketen afgehandeld kunnen worden. De opsporingsinstantie is verantwoordelijk voor de inhoudelijke gegevens van de overtreding. De bijzondere (sic) opsporingsambtenaren (BOA) binnen OI3360 beoordelen in die hoedanigheid de flitsfoto’s en stellen de overtreding vast voor vaste flitspalen en trajectcontroles.
Voor mobiele radarsets gebeurt de vaststelling door opsporingsambtenaren van de politie.
Het CJIB geeft toe (beweert) dat het bureau een opsporingsinstantie is geworden bij de vaste flitspalen en trajectcontroles.
BOA’s bij het CJIB en de politie beoordelen de flitsfoto’s ? Deze bewering staat haaks op de vele erkenningen dat het volautomatisch gebeurt. De systemen signaleren twijfelgevallen die dan door mensen bekeken worden en dat is een kleine fractie. Of de politie veel of alle radarfoto’s (3-duizend per werkdag) bekijkt is onzeker. Maar als een ambtenaar een foto bekijkt en beslist tot bekeuring dan moet zijn/haar code redelijkerwijs op de beschikking staan ?
Wet en praktijk bij staandehoudingen
[11 juni / herzien 24 augustus]
Het is overduidelijk dat bekeuringen op kenteken beschikkingloos zijn. Maar hoe gaat het bij staandehoudingen ? Daar is een ambtenaar die besluit om een sanctie op te leggen. Maar toch mislukt het, want er volgt geen rechtsgeldige beschikking uit.
Wat zegt de wet en hoe is de praktijk.
4.1 De administratieve sanctie wordt opgelegd bij een gedagtekende beschikking. De beschikking bevat een korte omschrijving [] van de gedraging [] en het bepaalde bedrag van de administratieve sanctie, de datum / tijdstip [en] de plaats waar de gedraging is geconstateerd.
Bij ministeriële regeling worden het model van de beschikking en dat van de aankondiging van de beschikking vastgesteld [].
4.2 De bekendmaking van de beschikking geschiedt binnen vier maanden nadat de gedraging heeft plaatsgevonden, door toezending [] aan de betrokkene of [aan de kentekenhouder].
Een mulderambtenaar moet het volgende doen als hij/zij een overtreding ziet.
- De identiteit van de overtreder vaststellen door staandehouding en vragen naar een identiteitsbewijs;
- Een beschikking opmaken: alle gegevens invullen, inclusief eigen nummer, naam en handtekening;
- Een aankondiging (kopie) geven aan de betrokkene. Dit is niet verplicht, lid 3 zegt ‘kan worden uitgereikt’ ; vroeger stond er ‘Zo mogelijk wordt [] uitgereikt’.
De beschikking zit direkt in het systeem en gaat in een bestand naar het CJIB.
Zet de ambtenaar haar handtekening (digitaal) ?
Misschien, maar deze ontbreekt op de zogenaamde beschikking die het CJIB stuurt en de naam van de ambtenaar. Daarom is het geen echte beschikking.
Borden in orde ?
Op de pagina over snelheidslimieten staat
De overheid moet overal de snelheidslimiet ondubbelzinnig presenteren, met borden na elk kruispunt of oprit. Als ergens geen bord staat dan geldt het voorafgaande bord, maar het hangt af van de situatie of het dan klopt. Als men bij het oprijden van een autoweg geen A01-80-bord tegenkomt dan geldt de limiet van het RVV: 100 km/u.
Voor snelheidscontroles met flitspalen en trajectcontroles moet de bebording regelmatig gecontroleerd worden en vastgelegd in een schouwrapport.
(bij mobiel flitsen doet de ambtenaar het ad hoc en is geen schouwrapport nodig, zo stelde het hof).
Omdat a. veel betrokkenen boven de limiet gaan op plekken die hen minder bekend zijn, b. de beschikking pas achteraf komt, c. zij niet willen omrijden om het bord te zoeken, is het logisch dat zij het bewijs van bebording opvragen.
Borden boven regel
Het Reglement verkeersregels en verkeerstekens RVV, art. 63 zegt: Verkeerstekens (aan de wegen) gaan boven verkeersregels. Enkele voertuigtypen hebben een eigen limiet: 80, 90 of 100 volgens het RVV art. 22. Volgens artikel 63 geldt voor hen de hogere snelheidslimiet als A01-borden die tonen. Dan mogen zij 100, 120 of 130 rijden.
N.b. 130 alleen als een bord dat aangeeft. Na een bord A01-100 met ‘6-19 uur’ geldt na zevenen voor deze voertuigtypen niet de algemene regel/limiet 130 km/u (art. 21) maar de bijzondere bepaling in art. 22.
> Meer op de pagina over snelheidslimieten <
Ik vroeg dit aan de Helpdesk Verkeer en Vervoer van het CVOM. Het antwoord negeert artikel 63 en omzeilt het conflict:
Het klopt dat voertuigtypen een eigen limiet hebben, zij mogen volgens de wet niet harder rijden ook al geldt er een hogere snelheidslimiet. [] Is de maximumsnelheid op het A1 bord hoger, dan geldt de snelheidslimiet volgens het voertuigtype. Een vrachtwagen mag op een autoweg, waar een maximumsnelheid geldt van 100 km/u, 80 km/u rijden.
AI-assistent DeepSeek R1 komt tot dezelfde conclusie, na correcties mijnerzijds. De kern:
Combinatie van art. 22 en art. 63
- Als een A01-bord een hogere snelheid toont dan de art. 22-limiet, mag het voertuig de bordlimiet volgen.
- Voorbeeld: Een vrachtwagen (normaal 80 km/u) mag op een weg met een A01-bord “100” wel 100 km/u rijden.
- Als een A01-bord een lagere snelheid toont, geldt de laagste limiet (het bord).
Hij wijst ook op de technische begrenzers in vrachtwagens, die zijn in dit verhaal beperkt relevant.
Arrest (automaat-ambtenaar) overtuigt niet
In 2017 sprak het gerechtshof zich (weer) uit over de kwestie automatisch bekeuren.
De advocaat-generaal legde uit dat een controlesysteem overtredingen aanlevert in een ‘batch’ met twee secties: volledig automatisch verwerkte zaken en foto’s die door een verbalisant beoordeeld moeten worden, bij voorbeeld wanneer een kenteken slecht leesbaar is. Na deze selectie sluit de verbalisant de batch af, zijn code wordt gekoppeld aan alle zaken en de batch gaat naar het CJIB.
De advocaat-generaal betoogt dat het moment waarop de verbalisant de batch afsluit moet worden geduid als diens beslissing tot het opleggen van een administratieve sanctie.
Correct is: sancties. Hier draait het om: is ook het opleggen van duizend sancties in éen keer toegestaan.
Het Hof vond van wel.
Aldus heeft een [] ambtenaar besloten een sanctie* op te leggen voor de gedraging*. Geen rechtsregel schrijft voor dat de ambtenaar die de sanctie* oplegt van de op geautomatiseerde wijze vastgestelde gedraging* handmatig de juistheid zou moeten toetsen en afzonderlijk en individueel moet beslissen tot sanctieoplegging.
Ook de drie raadsheren gebruiken het enkelvoud, zelfs vier keer *.
Onder de WAHV hoeft een verbalisant inderdaad de juistheid niet te toetsen, zeker bij geautomatiseerde constateringen. Maar in de rechtspraak is afzonderlijk en individueel beslissen de norm en de wet-Mulder buigt dat niet om. Een ambtenaar mag niet blindelings met éen handeling duizenden kentekenhouders bekeuren.
Geen bewijskracht zaakoverzicht
In het arrest staan ook overwegingen over het proces-verbaal en de ambtsedige verklaring.
De A-G erkende: Van een fysiek opgemaakt proces-verbaal is in trajectcontrolezaken geen sprake.
De betrokkene had in drie wetten of regelingen gevonden dat een proces-verbaal nodig is. Het hof verwierp dat en stelde
Gelet hierop kan aan het enkele ontbreken van een fysiek (ondertekend) proces-verbaal niet de betekenis toekomen dat de sanctie niet in stand kan blijven.
Nota bene de WAHV stelt dat de sanctie wordt opgelegd middels een beschikking, geen proces-verbaal.
Echter het hof zag een probleem: voor de vaststelling dat de gedraging is verricht is de bijzondere bewijskracht van een ambtsedige verklaring wel van belang.
Bij staande-houdingen is de verklaring van de verbalisant voldoende, en die ontbreekt hier.
De tekst in het zaakoverzicht, die kennelijk door het trajectcontrolesysteem is gegenereerd, kan niet als zodanige verklaring worden aangemerkt, zodat hieraan niet de aan een ambtsedige verklaring toegekende bewijskracht toekomt.
Het hof ziet zich daarmee gesteld voor de vraag of in deze zaak kan worden vastgesteld dat de gedraging is verricht.
Vervolgens beziet het hof de foto’s, gaat de berekening na en oordeelt
dat op grond van de foto’s [] waarop het kenteken [] duidelijk zichtbaar is, in samenhang met de [] vermelde tijdstippen, kan worden vastgesteld dat met het voertuig van de betrokkene [] met een gemiddelde snelheid van [] 118 km/u is gereden. Gelet hierop staat vast dat de gedraging is verricht.
Dit is opmerkelijk: Het hof vindt dat het zaak-overzicht geen ambtsedige verklaring bevat en daarom geen bewijskracht heeft. Het hof verwerpt het volgende idee van de Officier van Justitie (citaat uit beslissingen op beroep)
De vaststelling dat de gedraging is verricht kan ook op een niet-ambtsedige verklaring van de verbalisant gebaseerd worden.
De betekenis voor het in beroep gaan is onduidelijk. De foto levert bijna altijd het bewijs, de Officier van Justitie of de kantonrechter kan ernaar verwijzen.
Tijdlijn deze pagina
Rond 2014 heb ik deze kwestie grondig bestudeerd, het resultaat stond op baluw.nl, met een stappenplan en voorbeeldbrieven.
Het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden heeft sinds 2014 een aantal tegenstrijdige uitspraken gedaan over de vraag of een WAHV-sanctie door een bevoegde ambtenaar is opgelegd en beboeten middels computers is toegestaan.
In december 2016 heeft het gerechtshof mijn hoger beroep tegen een boete door een trajectcontrole afgewezen.
De kantonrechters wezen beroepen met deze grond steevast af, overigens zonder verwijzing naar de arresten van het gerechtshof. Zij argumenteren met onwaarheden en steunen het OM. Als rechters per sé partij kiezen voor het OM dan houdt het op, net als bij het toeslagenschandaal.
Sinds 2018 stond hier (ibop) een korte pagina over de WAHV.
In maart ’24 kwam Merel van Rooy bij Op1 vertellen over haar boek De Boetefabriek en ik vond een artikel over de begrensde bevoegdheden van BOA’s. Ik pakte de draad weer op: een verbeterd beroepschrift en deze pagina.
Laatste verbetering 10 september 2025